gecenin trenleri zamansız geliyor gençliğime
ve bir adam elinde aynasıyla saçlarını tararken istasyonda
yolcular bir yalnızlığı yalnızlık yapmak için çıkıyorlar trenlerden şehrin sokaklarına
içimde hep o öldürülmüş kırlangıcımın hüznü var
parkemin sağ cebinden çıkardığım resme baktığım zamanlarda
bu şehir
ve beni ben eden yalnızlığım / bir sokak köpeğinin üşümesi gibi söylüyor şarkısını
aynı beyaz bir ölümü seçer gibi yaptığımda
ilker gören
2007 mersin