Bir telkâri kent güzelliğinde duyumsarım güzelliğini.
Kentin pencerelerinden sarkar ellerin.
Kokusu yayılır sokaklara menekşelerin,karanfillerin.
Tel tel saçlarını tarar güneş,
Dudaklarının rengi düşer gümüşten duvarlara.
Duvarlar yanar, duvarlar üşür.
Sonra yosun gözlerinden,
Dolar iyot kokusu kentin ciğerlerine.
Kent sarhoş, ben bir hoş.
“Gamzedeyim deva bulmam.
Garibim bir yuva kurmam.”şarkısını mırıldanırım.
Modern masalların soyut dünyasında,
Bir telkâri kente düşer yolum.
Usta bir elden çıkmış çift ağızlı hançerle,
Gümüş tenli caddelere adını kazırım.
Nerdesin artık dön,
Ben gümüş duvarları yıkmaya hazırım.
Ankara,2203.2008 İbrahim KİLİK
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
