Ben bu dünyayı hiç sevmedim ki.
Kendimi bile sevmedim.
Zaten, sevme dediler bu dünyayı,
Fazla sevme, vefasızdır,
Gelip geçicidir,
Bağlanmaya gelmez,
Hile ile doludur, kanma dediler.
Bu dünyanın insanları da öyledir, dediler,
Fazla sevme dediler,
Sakın bağlanma dediler,
Hilelerine kanma dediler.
Ben de sevmedim insanları,
Yalnızlığı sevdim.
Öyle mutluydum ki,
Öyle güzeldi ki hayatım.
Sonra, şu koskoca dünyada
Bir kişiyi sevdim,
Şu koskoca dünyada
Bir kişiye bağlandım,
Şu koskoca dünyada
Bir kişiye kandım.
Neler geldi başıma.
Sevme dediler dünyayı,
Fazla sevme dediler dünyadakileri,
Bağlanma dediler,
Kanma dediler,
Bir gün ayrılacaksın
Değmez dediler,
Yazık etme kendine dediler.
Şu koskoca dünyada
Yalnızca bir kişiyi sevdim de
Başıma gelmeyen kalmadı,
Ya hepsini sevseydim..?
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
