Burada
bazen tanınmayacak
kadar kötü;
o günlerin birinde;
midesi delinmiş gibi
bulutlardan;
üstümüze boşalıyordu yağmur
sen ince ayaklarınla
o güzel sokaklarda
yürüyordun
yağmur tükendiğinde;
yükseklerden büyüyen
güneşin bir yanı
saçlarında doğuyordu
dumanı bitmiş gözlerin
önünde;
kanları dökülürken
bedenlerin
ölenlerin arasında
hep seni düşünüyordum;
hep uzaklarda olmanın
verdiği huzurla.
İsmail GÜNGÖR
