yazı resim

yüreğimiz, bölünür az ilersinden
öyle bir yerinden,
acıtsalardı hayatımızın
bir ucundan, bir ucuna
bizden daha güzel
ilk bakışmamıza

bir zaman içinde
öfkemiz hep güçlenirken
ve yoktan oluşmuş
birbirimize;
kimdi içimizdeki, bize
düşman

sen, ben, ve
yürürken kendimize
biz, bize söylemesek
hangimiz duyacaktı
sözlerimizin
ayrılık çünkülerini

herşey için
bazen, bir gün belkide,
durdurmamız lazımdı; zamanı
en iyi yerinden.

ismail gungor

Yorumlar

Başa Dön