Kibirden burnu kaf dağına çıkmış,
Belli ki uykuda sırtı açıkmış,
Yoklayın halini biraz kaçıkmış,
Darası alınmış safî dediler.
Cemaline bakın kaşı çatılmış,
Hiddetlenir haydan, sesi kısılmış,
Asfalt diye döksen yolda mıcırmış,
Dersini verirsen kafî dediler.
Tozlanmış rafı, elinde bezleri,
Zamana hitap etmiyor sözleri,
Toprağını arar olmuş gözleri,
Kokusuna bakıp kufî dediler.
Dilimden düşmez hiç Allah’ın adı,
İncinmez gönülde kuşun kanadı,
Hakkın önünde kırarım inadı,
Dermani’yim derde, sufî dediler.
