Edası bardağa pek de yakışır.
Nefesi iç açar her katresiyle.
Bağrında doyumsuz bir ıtır taşır.
Nazın makamında nazlı esiyle.
Efsane dillenir hep buğusunda.
Işıltısı içe gün gibi doğar.
Adı name arzın en doğusunda.
Işık ışık dem dem zulmeti boğar.
Dem alır demlikte bardakta güler.
İnce elde iyce efsaneleşir.
Nazı göz ucuyla hâllere böler.
Olmadığı mekan viraneleşir.
Çaydanlığın isi kıymete biner.
Söz alır semaver onun adına.
Dem dem buğu buğu kokusu siner.
Düşer cerenlerin daim yadına.
Es olur dudakta busesi bir dem.
Bardağa katresi hayal bahşeder.
Her hâli aşikar her hâli gizem.
Barınmaz dalında ne gam ne keder…
Ankara,29.09.2011 İ.K
