**Sana kalan çekip gitmek olmalı şimdi. Sadeleşmeli sözcükler ve sevdanın bir anlamı kalmamalı bırakıp gittiğin yerde. Yaşamanın sahtekarca olduğunu kanıtlayan onca insanın içinde; kendini inkar ederek daha fazla kalamazsın yeryüzünün en karanlık coğrafyasında. Susmalı ve artık kaybolmalısın. İnandığın onca güzelliğin gülümseyen yüzlerini görerek yalanın ortasında kendini kurtaramazsın.Gitmelisin... İşte o zaman ellerinin elimde terlediği günlerin bir anlamı olur belki. Yeşerttiğimiz umut dolu sevdanın yeniden gözleri güler birgün..
Bize ait olan şiirlerin içinde Yorulmadan sevdayı aradığımız günleri getir aklına, getir ki kirlenmeden sonsuza uzanan bütün masumlukların yanında çıkalım en son ve en huzurlu yolculuğumuza. Mutluluk artık bizim bir parçamız olsun ve hiçbir kötülük dokunamasın kıskanılası masumluğumuza. Güneş bizim için parlasın. Ve belki birgün kötülüğün doğduğu yere ulaşır ellerimiz böylece. Sihirli dokunuşlarımızla aydınlatırız pas tutmuş yüreklerin aynasını. Artık hiçbir çocuk ölmez suçsuz yere uzaklarda, hiçbir anne ağlamaz yoklukların acısıyla sessizce ve utanarak, insanlar çaresizce izlemez yok oluşların ruhunu törpüleyen resimlerini. Sadece gülümsemeler kalır yeryüzünde bütün duruluğuyla. Düşlerin içinde doğan umut dolu bebekler, düşlerden kucaklara alınır mutluluğun sembolleri olarak. Silahlar yok olur; soğuklar, açlıklar... Gün hepimiz için doğar ve biz dünyanın o en güzel, o en yüksek tepesinden izleriz bize bakıp gülümseyen, milyonlarca yıldıza benzeyen çocuk gülümsemeleri... Herkes mutluluk olur.
Çekip gitmelisin şimdi. Sana sadece mutluluk olmalı en sonunda kalan. Vedalaşmalar sadeleşmeli. Herşeyin geri dönüşü olduğunu bilmeli insanoğlu. Düşünceler, düşler, aydınlıklar bizimler birlikte mutluluğa hizmet etmeli. Bitmeli ölüm işkenceleri. Kötülük sonsuza kadar silinip gitmeli..
Sonsuz birgüne hiç bitmeyecekmiş gibi gülümsemeli..**
