Her şeye amenna deyip geçiştirdiğim şu günlerde ; yazmayla sırtsırta inat ederken kelimeler bir o kadar anlamsız herşey bir o kadar hikayesiz...Bir süredir duyularımda sanki ben olmayan, bir türlü dünyaya dair kılamadığım tuhaf şeyler var ......özlemekle unutmak arasındaki uçurumda nasıl asılı kaldım bir bilsen...Tam da kendime saklandığım şu aralar ,sitemin getirdi beni kendime...Yazdıkların içimi deldi geçti..
Ahh dostum biraz sıradışı biraz olası biraz olmayası hayattı belki boğulduğumuz...belki sadece sandığımız hayattı...kusurum affola....Yazamaz olmadım ayrıca her yazdığımdan kırpılan o cümlelerim küstü ya bana bende küstüm onları kırpanlara..ben düşündüysem sen düşündüysen her kırpılan kelimede bizim beynimizden birer parça alınmadı mı aslında ..Biliyorsun ya ve biliyorum ne yazık ki bizlerin denizi en çok yazarken kuduruyor ,yazarken dayanılır oluyor çeşmekeş günlük ve boğuk yaşamlar........
...bu kısa özet sana ithafen kadim dost..sayfalar dolusu en kısa sürede ulaşacak eline..Şimdi yine coşupta agresif yanım ortaya çıkmadan kısa kesiyim bari..Anlaman lazım sen söylemek istediklerimde en çoksun..beyaz kağıtlar üzerinde inci misali dizilmiş satırlarla tekrar görüşmek üzere.....Hem dosluğun başım üstüne...Şu aralar sanrılar fazla ya gözümde galiba sadece sandım_____
