Ne yaparız ki!
Dünyaya bir daha gelsek.
Yine aynı güzergâhtan,
Döneriz eve,
Aynı çukura düşeriz.
Dersi asar sinemaya gideriz,
Birkaç hayta.
Aynı içtenlikle sarılırız hayata.
Aynı kişilerce satılırız.
Yine tıkış tıkış bineriz,
Otobüse dolmuşa.
Yine geç kalırız okula.
Mutad nutuklar dinleriz.
Çayı ince bellide içeriz mesala.
O zamana çay diye bir şey kalırsa.
Alışkanlıklarımızı bırakmayız asla.
Yine aynı yollardan geçeriz.
Ah keşke deriz!
Aynı kızı severiz çılgınca.
Aynı denize gireriz.
Zaman farklı da olsa.
Ankara,25.12.2007 İbrahim KİLİK
