ey uyku, çekme ellerini gözlerimden,
bitmez bir gecenin gözlerine bakıyorum yine,
sessizliğin dilimle boğuştuğu vakitlerde
ahım tutuşturmaz ise cihanı
ya bu sine küle dönecek ya da
bir ahın altında göz görmemiş kulak duymamış
bir figan ile ezileceğim kendime
ey uyku çekme ellerini gözlerimden,
verme aklımın ellerine fikrimi
ört beni sessizliğin felaketiyle
haraba çevirdi de verdiklerini
doymadı içimin kendine olan kini
Ebru Olur
