Her şey farkında olmadığım bir hayaldi başta,
İsteklerim; belirsiz, soyut,
Olacağına inandığım,
Ama ne olacağını bilmediğim gerçeklerdi.
Hayal etmek, niyetti.
İnanmaksa, yürümeye başlamak.
Güvende inancın yoldaşı
Her aldığım yol
Biraz daha dinginleştirdi ruhumu
Bazen üç basamak çıkıp, dört basamak indim.
Ama anladım ki hayat matematik değil.
İnişlerimde çıkışlarımda yüceltti beni.
Neye ulaşmak için bu kadar bedel ödemiştim?
Yıkılmıştım, bazen yıkmıştım ellerimle her şeyi
Hep yanımda, ama en uzağımda olan içindi her şey.
Her sabah aynaya baktığımda gördüğüm yüz içindi.
Ne tuhaf değil mi?
İnsan bir ömrü,
Hep yanında, ama en uzağında olan için harcıyor…
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
