Bu gün de geçti,
Sesini duymadan.
Bu gün de geçti,
Yüzünü görmeden.
Bu gün de geçti,
Kokunu içime çekmeden.
Bu gün de geçti,
Tenine dokunmadan.
Geçti gülüm, geçti;
Bu gün de geçti.
Gel bir de bana sor,
Nasıl geçti...
Nefes alamadan,
Karanlıklarda,
Hiç bir şeyi hissetmeden ve duymadan,
TARİFSİZ ACILAR İÇİNDE...
GEÇTİ GÜLÜM, GEÇTİ;
BU GÜN DE GEÇTİ...
KİTAP İZLERİ
Yaşadığım İstanbul
Selim İleri
İstanbul'un Kırık Kalbi: Selim İleri'nin Hafıza Kazısı Bazı yazarlar vardır ki bir şehirle öylesine özdeşleşirler, sanki o şehrin sokakları onların damarlarında akar. Selim İleri de,
İncelemeyi Oku
