Yar…
Gel acıların
Çile ve cefanın kadını olma
Her kahrında solma
Hırs ve hınç içinde yaşama
Umutlarını hazana bırakma
O naif kalbinin sezgisinden
Ruhunun sessiz vecdinden geçme
Sabırda yeniden dirilmeyi dene
Edep ve ihsandan asla vazgeçme
Her kim ne yaparsa kendine yapar
Mizan vicdanında ruhunu hırpalar
Azap, ne kabirde, ne berzahta var
Kendi dirliğinde mahşeri yaşatmazsa
Bir insan, bilmem ki neye yarar
Arasat haşyeti ihsan sahibine sunar
Hassasiyet sahibi olmayan yürek bakar
Araf zaman zaman içimizde yaşar
Saklı lahzaların, yapayalnız kalışların
Gerçekleşmesini umut ettiğimiz hülyaların
Ufkumuzu daraltan ve şer kokan belaların
Bir roman kahramanı olma, kalbini iyi anla…
Mustafa Cilasun
