Katmer karasıydı gözlerin,
aydınlığın içinde zifiri karanlığı temsil ederdi.
Öyle bir bakardın ki bana yalnız akşamlarda,
içimden bir parçayıda alıp götürürdün.
Şimdi gözlerinede hasret kaldım,
alıp götürmelerinede.
Maviye hasretti gözlerin,
hırçın dalgaların süreklediği beyazla karışık maviye.
Öyle uzun türkeler yaktım ki gözlerine,
sensizliği bile aratmayacak kadar uzun türküler.
