Bir kadın içten ve bir o kadar yalnız. Bir cenin kadar küçük, bir martı kadar özgür. Kırmızı gibi parlak, gri gibi donuk. Bir erkek yalın ve bir o kadar uzak. Bir kaya kadar sert, bir hasta kadar tutsak. Hayat gibi dar, dünya gibi yuvarlak.
Eller birleşti bir kuytuda. Kadın özgürlüğünü verdi erkeğe. Erkek ise yalınlığını... Tenler birleşti. Özgür ve yalın bir martıya dönüştü. Sperm, yumurtalığa sevdalandı. Sevdasından küçük martı doğdu. Martı göğe bağlandı. Ayrılamadı. Uçtu ve öptü güneşin sıcak yanaklarından. Bu sıcaklığı alıp götürdü aya. Ay sevdalandı güneşe. Tan yerinde buluştular. Gizli gizli seviştiler. Sabah oldu, ay koptu, güneş doğdu. Tan yeri gizlediği aşkı döktü ortaya. Ay ile güneş biraraya geldiler. Gece, gündüz seviştiler. Ve doğdu gün.
