Koştu; bağrında mis kokusu,
Son hançerin paslı yosunu
Dilsizlerin iğne oyası, göz nuru
Rengi tan gibi kızıla dönen beyaz poşu.
Dikildi; be hey(!) ayağının altında tozu
Toprak titredi, can eridi, bağ bozuldu
Kalmadı biçarelerin ne sözü, ne korkusu.
Aktı nehir, dondu şems, anebanlar uludu
O gün, Min tekrar vücut buldu.
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
