hani
hatırlıyormusun o günleri
bu caddede eski evler vardı
bize geçmişten öyküler sunardı
beyaz kelebek gibiydi tülleri
hani
büyük kapının önünde dururdun
sevenler niçin ağlardı
aşıklar nasıl kavuşamazdı
diye soracak gibi olurdun
hani
leylekler çocukları getirirdi
uzun sürerdi mutluluklar
balonlar bir bir havalanırdılar
anneler bebekleri emzirirdi
hani
pazarları geç kalkılırdı
kahvaltılar öğleye yakın
misafirler gelirdi akın akın
udlarla şarkılar çalınırdı
hani
yeşildi mutluluğun adı
gücenmezdi kimse birbirine
bulutlar düşerdi peşine
yağmurlar bir başkaydı
