Bizim motelde kalırdın; yalnızdın,
Tam altıda uyanırdın.
Kahvaltıda çay içmezdin,
Yada şekersiz içerdin; dinlerdim.
Yeşil elbiseni alır giderdin her sabah,
Nerelerde mumlar söndürürdün bilmezdin.
Sahil boyu beraberdik,
Sabahı iskelede gördük,
Dervişin teknesiyle kıyıya çıktık,
Ne senin ne dervişin haberi var.
Bir dem çay içtik;
Ayrı masalarda,
Çay kaşığını getirdim; istemedin,
Ama senin haberin yok.
KİTAP İZLERİ
Kör Pencerede Uyuyan
B. Nihan Eren
Gündelik Hayatın Kör Penceresinden Sızan Endişe B. Nihan Eren, yedi yıllık bir aranın ardından yayımladığı "Kör Pencerede Uyuyan" ile çağdaş Türk öykücülüğündeki yerini sağlamlaştırıyor. Yapı
İncelemeyi Oku
