Gezgindi içimden dışarı olan
İnce işlenmiş dantel ilmekleri gibi..
Dokudular da,dokudular
Canıma okudular..
Görünürde bir desen var elbette
Kirli beyazdan
İlmeğine tırnağım takılır sökülür bir baştan..bir baştan
Beni benden başka bilen ben miyim sorarım kendime
Ama sorduğum için kendime
Cevabı nafile..
Şimdi aşağıda sakal
Yukarıda bıyık gibisin bana hayat
Nerene tükürsem aynı..
Tükürmesem aynı..
Karşımda ayna gibi durmaya utanmıyorsun
Sana bakmasam yüzümü unuturum
Baksam yüzümden utanırım
Sen ne ayaksın be hayat…
İçimi döksem sana sen doluyorsun..
İçimi doldursam, sen bana bi boş kalıyorsun…
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku
