Belki bu gece gökyüzünde bir yıldız kayacak, belki sabahında güneş sımsıcak doğacak, belki birkaç cümlede suallere aç beyinler doyacak, kimbilir, kimbilir kaç kez ölüm yolcuyu yolundan alıkoyacak.
Giden son birkez dönüp baktığında ardına, belki de el sallayacak hiç kimse olmayacak, ya bir nokta da son bulacak yaşam, ya da belki o nokta da tekrar
başlayacak.
Yeterince zamanım var diye düşünenler birgün, koşacaklar soluk soluğa kaybettikleri anın bir ucundan yakalamaya, tüketilen öylesine değerli ki çünkü farketmek için bile zaman kısıtlı sanırım.
Ne demeli, nasıl hissetmeli, biryerlerde birşeyler bitirilmeli, eşelemeden, acıtmadan, kanatmadan, belki de dönüp bakmadan ama yaşanan her ana saygı duyarak, karalamadan ve abartmadan.
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
