Ben senin her halini sevdim,
Kabullendim senin değerlerini.
Ve kabul ettirdim kendime
Sende olmayan olmasını istediğim değerlerini.
Sen bağlı değil, bağımlıydın her şeye.
İçinde bir çocuk vardı.
Ama onu öldürdüğün bir gerçeklik.
Ben gerçekte yaşamayı sevmedim hiç.
Hayalle gerçek karışık olmalıydı hayatta
Geceleri sessiz yatağıma daldığımda;
Yatağımdaki varlığın sürüklemeliydi beni hayallere
Hayat bazen gereğinden fazla gerçekti zaten.
Mesela ben isterdim ki herkes mutlu olsun.
Gerçeklik ister ki herkes mutsuz olsun.
Zor dünya kardeşim
Yaşamakta yaşatmakta zor!
İşte ben bu yüzden
Gerçekte yaşamayı sevmedim hiç.
