Hüsn - Ü Hüzün

Hüsn-ü Hüzün
Her şey üst üste yığıldı bile, görmezden gelirken görmemeye mi başlıyor insan? Benim janjanlı hayallerim vardı, koca gözlü çocukların kulaklarına fısıldadığım. Yoksunluğunda ucundan kemirip içimi ısıttığım hani. Ne oldu şimdi hey-e-can-ım, ne diye toplu halde kalkıp gittiniz, hüzün geldi bize yerleşti. Sabah benimle uyanıp gece koynumda yatıyor. Laf aramızda bu aralar bana epey ağır geliyor. Misafir perverliğim bana ihanet ediyor. Hayallerim tükeniyor...