sen, fahişe hayat -bedelini ödediğim
tut kaldır beni ruhumdan
sen, notasız çaldığım keman
ben yay gibi gerdiğin /telinin ucunda çigan
haydi rakset
git-gel
düşerek aydan akset
aşkı öğret bana sil baştan
sen, ışık huzme
ben saklı kuyularımda
haydi ay gibi süzül
dökül üzerime / ak !
güneşten daha çok / yak !
dağlarımı aş, ovalarımı
gel-gir
konuşlan kuytularıma
gel-git / me
kal
orda kal
sal serin sularını volkanlarıma
yan !
ateş-i narıma yan
kırıl artık kırılacaksan
en uç noktalarımdan
.
.
.
gel üzme!
