Ey yağmur,gel ve ıslat bizi
Arındır kirlerimizden bir ömür yüklendiğimiz
Gökgürültünde babanın öfkeli sesi yankılanır
Şimşeğinde sevgilinin ateşli öpücüğü saklanır
Bulutların hüzünlü sevişmelere yeltenirken
Hüznü sağnak sağnak yağdırırlar üstümüze
Sımsıkı sarılırlar birbirlerine sevgilicesine
Uzun ayrılıkları kınarcasına öpüşürler
Sarıldıkça gözyaşları süzülür yanaklardan
Trenlerin tek bir vagonuna sığınmış
Kaçak yaşamlarımıza yüklerler hüzünlerini
Çünkü hüznün diğer adıdır yağmur.
