Hüzünlü bir sonbahar günü

Yapraklar mutlu toprağa düşmekten
Rüzgar umutlu agaçları savurmaktan
Ruhlar süzgün , gözler yaşlı
Hüznün melodisinden.
Dalgalar kayalıkların davetinde
Yosunların kokusu yakın ,
Yağmurun neşeli yağışından.
Ahmaklaşır kimi zaman
Bedenlere düşerken ,
Geçmişi anımsar dalarız
Damlaların arasında
Titrek ellerimizin içi dolar ,
Yağmurun dansıyla
Dağılır düşünceler oradan oraya
Pencere önüne düşen ,
Her damlada aranır sevgi ,
Sorulur hüznün sonrası ,
Beklenir ,
Gökyüzünden parlayacak güneşin pırıltısı
Umut kıpırıtısı güneşte saklıdır
Gülücükleri içinde biriktirir
Her parlayışta dağıtır
Çimenlerin üzerine,
Uçsuz maviliğin derinliğine
Yeşil dağlara bırakır
Saklı bir hazine gibi