İnsan ey !
Yoksun aslında, sadece yaşıyor taklidi yapıyorsun..
Yaşamın gizini hep yanlış yerlerde, yanlış yüzlerde ve bedenlerde aradığın için mutsuzsun..
Aşk, acı, sır, ten, tin, giz ve rab..
Yaşamının en kesin gerçeklerinin hep üç harflik kelimelerde saklı olması ne tuhaf..Ama biliyorum ki sizler gösterişli ve uzun kelimeleri seversiniz.
Sizin yoksul kalabalığınız yerine konforlu yalnızlığımı kutsuyorum ve sizleri karmaşalarınız içinde boğulmaya terkediyorum..
Evet, bunun adı isyan!
Olduğundan farklı gözükmek için çatlayan, bedenini ve ruhunu bunun yüküyle kaskatı yapan ve henüz kırkına bile gelmeden çürüyen siz insanlara isyan..
Sizin çürümüş yaşamlarınızı sevemeyeceğim..
Ben Allah'ı seveceğim tıpkı güzel kadını, müziği, tütünü, aşkı, şehveti, geceyi, İstanbul' u ve çocukları sevdiğim gibi..
Allah'ı, onun kutsal kitabına da yaptığınız gibi dantel örtülere sarıp, evlerde ellerin uzanamayacağı en yüksek yerlerde ve camiilerin halıları üzerinde tozlanmaya terketmeyeceğim..
Siz, insanlar ey!
Siz, Allah' ı dahi putlaştırdınız en sonunda..Ben ise sadece inanacağım O'na ve tüm inandığım şeyler gibi büyük bir aşkla seveceğim..
Siz, toz içinde bıraktığınız kutsal kitabı ancak evinizin duvarlarını boyarken indireceksiniz asılı olduğu yerinden, ben ise yanımdaki çantamdan çıkartıp, her defasında büyük bir haz ile okuyacağım, her hangi bir zaman da her hangi bir yerde..
O güzel kitabı, çantamda sevdiğim masal gözlü kadının fotoğrafı ile yanyana taşıyacağım ve ne zaman ikisini de özlesem çıkartıp aşk ile bakacağım suretlerine..
İnsan ey!
Sizler beni hiç bir zaman sevmeyeceksiniz ve bu benim umrumda dahi olmayacak..Çünkü ben sevgiyi sizin aradığınız yerlerden başka yerlerde arıyorum..
