İstanbul Büyüsü
Yedi renk bir bir çoğalır akşamları,
Bir de sabahları böyle olur aynen,
İnceden yükselir eflatunla erguvan
Boğaziçinden,
Ve öğle üstü inerler yalılara.
İkindi oldu mu bir kuğu girer havuza,
Beyaz, penbeyaz,
Kıyıda bir mercana döner kayalar
Çamlardan akınca,
Sonra bir martı beyazı okşar dalyanı
Geçerken usulca,
Derken batık geminin küpeştesinden
Uzatır başını bir büyücü ve başlar
Karıştırmaya zamanı,
Çıkarır cebinden yıldızlarını,
Serpiştirir avucumuza,
Dolar böylece sarnıcı düşlerimin,
Bozulmaz İstanbul'un büyüsü .
