KAR BEYAZ
Huri mi perimi karşımda duran
Tuttum ellerimden eli kar beyaz
Konuştuk dertleştik uzunca zaman
Şeker bal dökülen dili kar beyaz
Kirpiğinden bir bahçeye girilir
Gözlerinden sanki cennet görünür
Gelinlik giyinmiş etek sürünür
Başına taktığı tacı kar beyaz
İstermiydim ayrılmak nazlı yarimden
Düşmüş idim oturduğum dalımdan
Öldü gitti tutamadım salından
Gittim mezarına taşı kar beyaz
