doya doya gözlerine bakamadığım
ismini söyleyemediğim
gidiyorsun oysa zaten seni keşfedeli çok zaman olmamıştı
ne olur biraz daha kalsaydın benimle
tam seni bulmuşken neden bu gidiş neden
biliyorum bırakmayacaksın beni
bu sadece zorunlu
ama kısa bir ayrılık olacak
sen de yapamayacaksın bu ayrılıkta
belki acılar içinde döneceksin geri
belki de hiç gitmeden ineceksin otobüsten
benim göz yaşlarımın aktığı sırada uzatıp ellerini
inci tanelerimi sileceksin
ama durmadan akacak göz yaşlarım yine de
sebebi değişecek sadece
ayrılık hüznünün yerini vuslat sevinci saracak
ve sen beni mutlu edeceksin.
