Sanki arısı terk etmiş kovanım
Burukluk, üzüntü ömrüm, her ânım
Suçluymuşum gibi sızlar vicdanım
Düşündükçe elem, hüzün dolarım
Her bakış her nefes onu, ararım.
Gelecek diyorum, kâlbim sorunca
Elemle açılır öldüğü gonca
Gelmezse beklerim yıllar boyunca
Özlemimi hayaliyle bularım
Her bakış her nefes onu, ararım.
Düştüğüm hicrana şok derler, şok mu?
Sevenlere vuslat çok derler, çok mu?
Onsuzluğa çâre yok derler, yok mu?
Ayrılıktan, günden güne solarım.
Her bakış her nefes onu, ararım.
Geçtiği her yerden geçer gözlerim
Anıları bir bir biçer gözlerim
Bitmez mesafeler, içer gözlerim
Bulutları gözyaşımla sularım
Her bakış her nefes onu, ararım.
Kırmak isterim kıramam kafesi
İçimde bir yangı ıtır nefesi
Umudumda çıngı şefkatli sesi
Bitmez yollar, birbirine ularım
Her bakış her nefes onu, ararım.
Döndüm üzüntüden bihoş nesneye
Her gün elemime siper şemsiye
Anlatamam müşkülümü kimseye
Feleğin kapısın her gün çalarım
Her bakış her nefes onu, ararım.
Ah bilse, çâresiz, perişan hâlim
Aşkı yüzünden tükendi mecâlim
Öldürürse derdi, ona vebâlim
Umut dolu hayâllere dalarım
Her bakış her nefes onu, ararım.
25 – 10 – 2001
