Hani korktuğum başıma geldi derler ya
Kaybetmekten korkarsan kaybedersin mesela
Dayak yemekten korkarsan bi kavgada eğer
Kesin dayak yersin sonunda..
Düşmekten korkarsan düşersin
Amatör bi cambazının ipten düşmesi gibi..
Ölmekten korkarsan ölürsün
Korkudan ateş edemeyen asker gibi..
Kendimden bilirim ulak korkuyu
Ne zaman içime düşse titrerdim
Soğuk terler dökerdim bedenimden
Ve çaresizce gitmesini beklerdim..
Kahvaltı yaparken her sabah
Elimde çay taşırken dökmekten korkardım
Ve ellerim titrer dökerdim..
Ağlamaktan korkardım kötü bişey olduğunda
Ve gözlerim titrer ağlardım..
Karanlıktan korkardım çocukken en çok
Mum ışığı titrer karanlık olurdu hep
Yağmurlu gecelerde..
Depremden de korkardım sallanıcaz diye
Ve toprak titrer deprem olurdu..
Yalnız kalmaktan korkardım bazen
Bişeylere tutunmaya çalışırdım
Sert bir rüzgar eserdi üzerime
Ve dallar titrer yalnız kalırdım..
Büyümekten korkardım bi de
Ve annem üzerime çok titredi büyüdüm..
Aşık olmaktan da çok korkardım acı çekmeyim diye
Ve yüreğim titrer aşık olurdum..
Şimdi söylemekten de korkuyorum
Ve dudaklarım da titriyor hala
Peki neden söyleyemiyorum aşkımı,
Neden korktuğum başıma gelmiyor bu sefer?
Ulaş Tuzak
