kayalara çarparak köpürür sular,
korkuyla düşüp yamaçlardan
kuytulara yatarlar ..
yuvalanmış kuşlar ve yılanlar,
toprak ile gökyüzü yani!
sazlıklarda yaşarlar...
hep yalnızdır aslında doruklar,
ve de gözleri örtük / ağaçlardan
eğilip buralara bakamazlar...
buralarda ben varım!...
doruklar görmesin diye,
sular silmesin diye,
hüzünlerimi saklarım...
