gözlerini bana doğru tarardın
omuzlarının karasında ilk saçların belirirdi
bir nefis gelirdin ki rüzgarlar kıskanırdı
yeniden başlardım sana
ilk paragraftan, yani öncesinden
evvel zaman içinden alırdım dudaklarını
sözcüklerin geleceğine taşırdım
bıkmadan usanmadan ağzımı ağzında tartardım
dokunduğum tüm yerlerin susardı
suskunluk en çok ellerine yakışırdı
bir vapur kapıya yanaşırdı
sen o her zaman ki martı
