seni ilk görüşüm de küçücüktün
ben de,
belki o zaman bunları söylesem
bu pişmanlık, bu bıkkınlık olmazdı.
şimdi seni düşünüyorum yine küçücüksün
ve ben hiç olmayacak derecede büyüdüm.
bana artık bazıları ağabey, bazıları amca diyor.
ama baba denmiyor, sen olmadığın için.
unutmadım diye övünmek için değil bu şiir,
unutmamak övünmeye neden değil çünkü.
söylenecek sözler o kadar çok ki
konuşsam sen belki de torunlarını eline alırsın.
bense yalnız yaşlanırım yanında
ki sen olduktan sonra yanımda
yalnızlık altın bir kafes bana
hiçbir kilidin açamadığı.
şimdi kimse sevmiyor beni
aslında ben de sevemiyorum artık başka bir şeyi
adın çocuğuma koyacağım isimler sıralamasında bir numaradaydı ama
bu yarışma hiç başlamadan bitti benim için
artık unutmadımlar maden bana.
