Meçhul olsan bile,
Ellerim boş gelemezdim
gözlerimde ıslaklık
yüreğimde kıpırtılar da olmalıydı
zamansız girdin dümenime
Yangınlardan kaçırdığım
birkaç kelimeden başkası yok elimde
dilim damağımı
özlemin gözlerimi yakıyor
gözyaşlarım ateşlerde.
Bedenimi akıtıyorum
bir vazoya nakkaş titizliğinde
bir demet saman çöpüyle
bir tutam yazgıyı harmanlayıp
kökünden bedene sevdalar
bekle !
gonca açacak,filizlenecek çiçekler
uzayınca boyunları, kollarıma yatırıp
senin için, sevdam adına
bir buket halinde sunacağım kollarına.
Yüzüne düşmüş gölgeyi kaldır ne olur
say ki, en güzel çiçek kokuları olsun
Züleyha bakışlı güzellliğinden esinli
Yusuf güzelliği düşsün her bir goncasına
yüreğinin ıslak kenarlarında büyümüş
sevda ormanında rüzgar yememiş
yemyeşil bir yaprak olsun kokulu
yanağına düşmüş damlayı sil ne olur
bu suskunluğun adı nedir sevgili!
hangi goncasını sevmedin gülün
hangi şarkısını beğenmedin bülbülün
tenini gezdirdiğin nehirler kurudu yokluğunda
kokunu gezdirdiğin ovalar bozkır
güneş biçare dolanmakta etrafımızda
ay şekilden şekile girmekte geceleri
akşamlar ağrıtıyor artık
denizin mavisine ak düştü sevgili
bir damla olup düştüm toprağına
buhar olup yükseldim beyazlığına
teninin sıcaklığını hissettir artık ne olur!
ne olur meçhulum !
meçhule bıraktığım ne olur!
