Divit ucu bir destanı göğsüme nakşederken yalnızlık
Parmak uçlarımda sensizliğin kanını biriktiriyorum eski defterlerimde
Sen üşümüş bir çocuksun sahipsiz aralıklarda
Ben sana hasret bir nisan
ikindi yağmurlarında..
Aramızdan bıraksan yüzyıllar geçecek...
Öyle alakasız kahramanlarıyız ki mevsimlerin
Sen savrulur durursun rüzgarda
Ben ağlar dururum rüzgar olmayışıma...
