Saat akşamı gösterirken
Mor bir aleve dönüyordu düşler
Sevdalanmıştık, aylardan nisandı
Ellerimizdeydi geçmişin anı kuşları
Bir not daha düşüyorduk hayatımızın takvimine.
Serin rüzgarlar esmeye başlamıştı akşam vakitleri,
Bir sevgilinin eli yoktu ellerimize dokunan
Kuşlar gökte uçup gitmenin telaşında
Mor bir aleve dönüyordu düşler
Baktığımız ufuk çizgilerinin başlangıcında.
Kumlardan kale yapmayalı yıllar olmuştu
Elveda diyorduk hızla yok olup giden çocukluğumuza
Tatlı bir bahar sarhoşluğu vardı başımızda
En çok geceler bizimdi, en çok gül kokan rüzgarlar,
Güneş Ay’a terk edip giderken zamanı
Bir derinliğin içinde,
Mor bir aleve dönüyordu düşler…
