Neden Yok Sebep Yok

Neden yok sebep yok
Gece
Sen ve ben
Sesiz ve sakin
Ürkek ve tedirginim kollarındayken
Tenim tenine dayanamadı da alışamadı da
Ne tuhaf dimi
Bugün seni gördüm
Sade bir sohbet
Ama şimdi kollarındayım
Dünya yok gibi
Dünyayı geride bırakmışız
Gece hızımıza yetişemez gibi
İç çekişlerini duyuyorum
Kalbimin sesinden; kulağıma arada geliyorlar
Biraz sonra gece dediğin olay bitecek
Güneşte benim gibi hafif kıvrılarak
Çıkacak dağların arasında, denizin maviliğinde, yosun kokusunda
Benim gibi dedim ya
Bende hafif kıvrılarak kollarından kurtulacağım
Ve dünya işte tam karşımda
Herşeyiyle dünya
Gözlerimizin mahmurluğu gittiğinde
Yaptıklarımızı görmemezlikten geleceğiz
Hafızalarımızı bir anda sileceğiz
Gene sade bir sohbet edeceğiz
Ve dünya işte tam karşımızda
Elveda elveda
Bu gecenin sabahında kısa bir “merhaba”