Geçmiş bir acıdan arta kalan hüzünlü bakışlar ! Serzenişlerim vurur yalnızlığa ; vurduğu yerde biten gül değil, içli bir ağlayışın hıçkırıkları sadece...Acıyla yoğrulmuş sevdaların lokmaları kalır boğazımda düğüm düğüm. Kesilir nefesim ve başka bir acının mayasından başka bir işe yaramaz.
Standart boyutlardan dışlanalı çok oldu...Asi yüreğimi dizginleyemediğim gündür dışlanmışlığımın doğum günü ! Bu yalnız yollarda, beni benden başka bilenin olmadığı günü kutluyorum nedensizce...Nedeni aramak sonucu bulmaktan zordur ne hikmetse ! Sonuç yalnızlıksa ; nedeni bulmak neye yarar, geri dönüşün olmayacağı bir tercih sebebinde.... Ve sonuç ;arta kalmış hüzünlü bakışlarsa, geçmiş bir acıyı sorgulamak niye? Bir bakış uğruna heba edilecekse naçizane bir ömür, o bakış önünde yol olurum nedensizce...
.. Ve yine ıssız gecelerdir kapımda yatan, sinsice. Hayalimdir gölgen, ben yürüdükçe uzayan.
Sen uyurken ; kalp atışlarım inletmeli yeri göğü asice çakan şimşekler eşliğinde. Aydınlatmalıyım bir sürprizle rüyalarını yeşile çalan huzur boşluğuyla...Sarmalıyım bedenini ılık rüzgarımla. Kalbim göğü inletirken; boşalmalı bardaktan aşk yağmurlarım. Uğruna yıkarım dünyayı yağmurumla. Temizlemeliyim alemi gözü kara ve ' tek ' sen kalmalısın bana. Temizlenmiş bir hayatta, gömmeliyiz gaçmişi yağmur kokan topraklara...Her mevsime aykırı yeşeren çam ormanımız, dökmemeli yapraklarını nedensizce ve taze kalmalı eskimeyecek aşkımız gibi...
Uyandırmamalıyım sevdiğim seni bu masum uykudan! Kanadımla sarıp korumalıyım her daim acı kokan hayattan ve pusuya yatmış belalardan, tetikte geçse de tüm ömrüm. ... ve bunları yaparken nedenini sormamalısın bana. Sonuç olsun sadece tüm güzel düşler, nedensizce...
