Herşey "bu dünyada biz de yaşadık" deyip, bunu bir şekilde ispat edebilmek için. Yani hacim kazanabilmek ve ölümsüz olabilmek için. Bizim şu an zaten bir boyutumuz var. Yiyoruz, içiyoruz ve hayatımızı sürdürüyoruz. Canlı bir varlık olarak tek bir boyuta sahibiz. İleride çocuk sahibi olunca ikinci boyutumuzu yakalayacağız. O çocuk bizim devamımız olarak bir süre adımızı sürdürecek, ikinci boyuta ermemizi sağlayacak, peki ya üçüncü boyut? Yani öldükten sonra yüzeysel bir hayal gibi unutulmamak için, ben de yaşadımı ispat etmek için yaptıklarımız.
Herşey bunun için değil mi zaten? Helaya şiir yazan adamın da amacı onları birilerine okutmak ve varlığını ispat etmekten ibarettir. Belki ünlü bir şair ya da yazar olup tarihe adını yazdıramamıştır, ama bir helanın duvarlarına karaladığı bir iki satır, o hela varoldukça bize o adamın yaşamışlığının bir kanıtı olarak yansıyacaktır.
Biz de üçüncü boyuta geçebilmek ve hacmimizi kazanmak için bu zor hayat şartlarında, yılmadan, usanmadan tiyatro yapıyoruz. Oyunlarımızla yaşayabilmek, ölümsüz olmak için...
