O Kız!

Yetmiş dokuzlu yıllardı…
Daha önceleri pek fark etmediğim bu kız…
Aynı yerde çalışıyorduk
Fakat diğer bayanlardan,
Bir ayrılığı bulunmuyordu!
Ne zaman ki çalışma odama geldi,
Yanakları kızarmış ve titrek bir sesle…
Gözlerimin içine bakarak, içime işleyen,
O bakışlarının tesirinde, kalana kadar…
1.65 boyalarında, 60 kilo civarında…
Yeşile yakın göz renkleri…
En çok dikkatimi çeken, utangaç tavırları…
Olmasına rağmen,
Israrla durmasıydı…
Hayırdır dedim,
Fakat duygularım kabarmış,
Beynime taarruz ediyordu,
Bir anda haleti ruhi yem değişti,
Hülyalar galebe çaldı.
Hiçbir şey söyleyemeden,
Başını öne eğip ayrılmıştı.
Yaşadığım bu sahneler,
Sürekli karşıma çıkıyor ve beni buluyordu.
Onu görmediğim zaman, gözlerim arıyordu.
Tebessüm ederek sinemde, yıllarca…
Frenlediğim hislerim, durmuyordu.
Gece rüyama giriyordu, benimle oluyordu.
Baktım ki durum, sardıkça sarıyordu..
Zahirde ve rüyamda haz veriyordu.
Tatlı bir duyguydu, fakat…
Neticesi çok meşakkatliydi.
Bir hesabı yapılmayan,
Geçici zevkler, her zaman tehlikeliydi.
İnsanın kendi ikliminde,
Silinemeyen kalıcı bir iz olarak bırakırdı.
Bu davete kayıtsız kalmalıydım,
Asla bulaşmamalıydım.
Karar verdim, gün aşırı…
Oruç tutmaya başlamıştım.
Hislerime gem vurmak,
Yaşlı ve itici görünmek için, sakal bıraktım.
Grup içinden ayrılmıyor,
Yalnız kalmamaya çalışıyordum.
Olacaklara bir kapım aralamıyordum.
Bir fırsat dahi vermiyordum.
Daha çok ibadete yöneliyor,
Yusuf a.s. hayatını özümsüyordum.
Hala unutmadım fakat önüme çıkan fırsatları da,
Fırsatçılık bilerek, asla yaklaşmadım.