ÖĞRETMEN OLMAK
Hiç tükenmemek, hep yenilenmek ve hep yinelenmek
Her gün başka çocuk yüreklerde dirilmek.
İnadına çocuk kalmak, inadına genç olmak,
Ve inadına , yoruldukça dimdik ayakta durmak.
İşte bu;öğretmen olmak…
Bana en yabancı ama en yakın yürekte sevgi olmak,
Dokunduğum ,dokunamadığım her avuçta özlem olmak.
Umut olmak ışık ışık gözlerde,
Hayat olmak,dokunmak hayata parıldayan yüzlerde.
Can olmak,canan olmak vazgeçilmezlikle.
İşte bu; öğretmen olmak…
İplik iplik örmek sizi,
Nakış nakış işlemek dizi dizi.
Bilge olmak,bilgelik vermek ellerinize,
Emek vermek,ekmek tutan eller yetiştirmek.
İşte bu öğretmen olmak…
Toprağı sevdirmek en kutsalından,
Bayrak oldurmak her birinizi dalga dalga en bağımsızından.
Sevmek ve sevdirmek,yaşatmak yurdu yüreklerinizde.
Tüm hayalleri bezemek çocuklar üstüne.
İşte bu öğretmen olmak…
Kapınızda pıhtılı şekiller pençe pençe,
Alevli ısırganlar yollarınızda diken diken iken;
Kendini,eşini,evladını unutmak ve koşmak size!
Ve koşmak “Aman!” diyen her sese.
Ve olanca yüküyle hayatını koymak ayaklarınızın dibine.
İşte bu öğretmen olmak…
Ve birden kendini güçsüz, kimsesiz bulmak,
Elinden ekmeği,oyuncağı alınmış bir çocuk gibi kalakalmak…
Ve sınıfın tebeşir tozundan ve okulun zilinden ve çocuk seslerinden ayrı kalmak.
Sanki başka hiçbir şey duyamamak, hiçbir şey olamamak.
Ve sanki havasız kalmak,susuz olmak,sanki “yok” olmak.
Ve anılara sığınmak o zaman,
Ağaç gölgelerinde,ev köşelerinde anılarla yaşamak.
Ve ağlamak sığındıkça anılara,hiç avunamamak.
Ağladığın için ağladığını görenlerden ,ağladığını saklayamamak
Ve ,ve ağlamak, ağlamak zorunda olmaya.
İşte bu öğretmen olmak…
Bir kez daha ,bin kez daha yaratılmak istemek
Bir kez daha ,bin kez daha aynı şeyi dilemek.
Ve bir kez daha , bin kez daha öğretmen olmayı düşlemek
Düşlere yetişememek,düşleri yüceltmek, düşlerle yücelmek…..
İşte bu öğretmen olmak…