Aman ne komik.
-Arkadaşlar diyorum ki! Zil çalıyor biri ka-
pıya baksın. Yöneticidir.
-İyi akşamlar çocuklar, size börek getirdim.
Haşhaşlı umarım beğenirsiniz. Biz de gurbette
sayılırız. Afyon' dan geldiğimizden bu yana bizim-
ki de pek alışamadı buralara.
Her gün küfredip duruyor. Tayinini başka
bir yere aldırabilse, bir dakika durmayacağız bu-
ralarda...Neyse afiyet olsun.
-İyi akşamlar, zahmet ettiniz..
Hiç tanımadığım bir koku yayıldı içeriye.
Canım çekmedi değil! Bütün gücümle bir hamle
yapıp, bir parça da ben kaptım.
Hım mm... Oldukça farklı bir tadı var. Lakin,
yine de İstanbul' un o harika simidinin yerini tut-
maz.
-Ya... Arkadaşlar!.. Aklıma geldi de... Bura-
da hiç simit yiyen var mı?
Koro halinde:
-Neyle besleniyoruz sanıyorsun?
-Ulan size de hiçbir şey sorulmuyor.
Necati atılıyor. ( en ukalamız )
-Soru sorabilirsin. Cevaplar soruya ait olma-
yabilir. Ha...ha...ha...
-Pislik.
-Ben dışarıya çıkıyorum. Zindan' da bir bira
içeceğim. Gelmek isteyen peşime düşsün. Tabii
parası olanlar...
-Oğlum, bu soğukta hiç aklın yok mu? Tabii
beyimiz lümpen. Nü çalışmak için ava çıkıyor.Sa-
- 9 -
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
