Gözlerde hayallerdir,donup kalan.
Fani dünya allı pullu bir yalan.
O da geçip gitti biz olduk talan.
Üstümüzde açan ölüm çiçeği.
Göçüp gitmek için geldik cihana.
Dünya denen yaşlı, köhnemiş hana.
Bel bağlamıştık ya süslü yalana.
Şimdi üstlerimiz ölüm çiçeği.
Gerçeği yalanı hep karıştırdık.
Hırs ile inadı çok yarıştırdık.
Dünyayı hep baş üstünde taşırdık.
Açtı bağrımızda ölüm çiçeği.
Can tende dururken ölmeyiz sandık.
Yalanın rengine ram olup kaldık.
Ölüm ansızın geldi, gafil avlandık.
Toprağımız açtı ölüm çiçeği.
Ankara,18.02.2008 İbrahim KİLİK
