gülümseyen resimleri vardı onların
en acıklı hayta sahnelerinde
inadına bir duruşun temsilcisiydiler
ıssızdı onlara İstanbul bile
aydınlanamadı gündüzleri
koca koca sevdalar yüklediler
küçücük bedenlerine
sırtladılar dünyanın yükünü
tereddüt etmeden
inandılar güzel yarınlara
doğacak güzel günlere
doğuştan kıyılmıştı nikahları
bir yüce kaderin tecellisiydi yaşadıkları hayat
yılgınlığa düşmediler hiç
yorulmadılar
normal insanlar gibi gözardı etmediler
korkmadılar
keyif çatalım
güle oynaya yaşayalım demediler
kucakladılar o kocaman sevdayı
ülkelere sığmamıştı
yüreklerine sığdırdılar
sadece resimlerde takılı kaldı tebessümleri
gözyaşı dökmediler hiç
ter döktüler
kan döktüler
bir ulu sevda uğrunda
gözlerini kırpmadan can verdiler...
