(herşey çok doludur ama alabildiğine boştur.çocuksu düşlerden kalan ılık bir lodostur.ama kompartımanda kara yeller esmektedir.çünkü raylar her zaman esnektir.)
jean: bir bardak konyak daha alırmısınız bay jacques?
etienne: çok içiyorsunuz bay dubux.
jean: hadi etienne! çok abartıyorsunuz.
etienne: sabahtan beri it gibi içiyorsunuz.
etienne: afedersiniz.
jean: mösyö jacques siz bir dangalaksınız!
jean: pardon! ha ha..
etienne: ne kadar taşak bir insansınız.ciddi biriyle yolculuk yapmak isterdim.
jean: makarasız, tukarasız geçer mi bu hayat.düşler çok bayat.
etienne: karınızın sizi niye aldattığını daha net anlamaya başladım.
(ortam zaten dejeneredir.giyotinlik mevzular herşeye kastetmekte.alınlar vıcık vıcık terlemekte.gözler etrafa bakıp zamanlama kesmektedir.)
jean: ulan etienne hıyarı! son sevgilinizin beşamel restoranın şef garsonuyla ne filmler çevirdiğini cümle alem biliyor.son olarak restoranın arkasında hem de.sizin gibi biriyle sevgili olmak zor olmalı.
etienne: mösyö dubux; sizin karınız gibi sevgilim olsun bir milyon frank borcum olsun anasını satiim.öyle karıyı sizin gibi kimse harcayamaz.
(jean konyak şişesini etienne'nin kafasına geçirir.bunun üzerine etienne de cebindeki çakıyı çıkarır ama kullnmakta tereddüd eder.jean geri çekilir bağırarak)
jean: ulan dümbelek! senin haddine mi o!
etienne: sus ulan! incilsiz,kitapsız,şerefsiz! vururum ulan!
jean: sana girsin elindeki!
etienne: boynuzlu dubux! seni vurmaya değmez...
(görevliler araya girerek ortamı yatıştırır.tren bir süre sonra paris e iner.jean ve etienne birkaç ay sonra champs elyses te kolkola görünürler..)
zamanın rayları esnektir.ruhlara ne trenler devrilir.abı hayat...
