Ne zor şeymiş seni özlemek, hergün görüpte özlemden eriyip bitmek neymiş be özlemek gözünün içine baka baka seviyorum diyememek önce gözümün önündeydin sonra gittin sevilerek dur diyemedim ona yanarım kal diyemedim ona yanarım en çok da korkak olduğuma yanarım bu kadar severken sevdiğim diyemedim kal gitme diyemedim korklığıma yanarım dokunamadığım ellerine koklayamadığım tenine yanarım, gelsen ne değişir ki ben korkak sen bana uzak en iyisi uzakta kalmak öyle özleyip durmak.
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku
