Sen rayiha olalı kahveden hatırlı çay.
Berrak kelimelerden dizeler gül yaprağı.
Albeni iklimine özenle doğuyor ay.
Saçlarından örülü aşkın ipekten ağı.
Ney üflenen demlerde rüveyda ıtırlı çay.
Güneş yüzünü yurken şavkında albeninin.
Buğulu bakışından naz süzülür dem be dem.
Efsanesi yazılır suya billur teninin.
Kuruyan dudaklara bir katren olur hep em.
Buğulu birkaç sözü nazının hatırı say.
Ney üflenen demlerde rüveyda ıtırlı çay.
Kurulur naz ıtırlı incecik camdan saray.
Erguvanlar açılır her mevsim ikliminde.
Albeni yumağından çözülür bin bir miray.
Seni okur dudağım ince belli iminde.
Ney üflenen demlerde rüveyda ıtırlı çay.
Berrak bakışlarından esinlenir daim çay.
Demliğin derunundan nice nağme derilir.
Hüzne giriftar olur sen gülmezsen dolunay.
Seni anlatmak için su ateşe verilir.
Hüzün çaydaki buğu gönlüm sırçadan saray.
Ney üflenen demlerde rüveyda ıtırlı çay
Ankara,18.02.2015 İ.K
