Sana dokunabilmek sana
Bir gül yaprağına dokunur gibi
Bir seraba koşar gibi
Bir sevda şiirinde kendini bulup uzaklara gitmek gibi
Kıskanmak benden daha yakın sana diye boynundaki kolyeden
Yeni alınmış bir bebeği kıskanması gibi bir çocuğun
Aramak gözlerinin ışığını bazen ayın parlaklığında
Bazende güneşe tutulunca parlayan miskette
Ve tutmak isterdim ellerini mahpustan yeni çıkan mahkumun
İlk gördüğü insana koşup saatlerce sarılması gibi
Dokunmak isterdim yanaklarına pamuk şeker misali
Doyasıya öpmek öpmek öpmek ve sonra gözlerimi kapatmak
Sevgilisini ilke kez öpen aşıklar misali uçmak sonsuzluğa
Ve sonra dalmak gözlerinin içindeki pembe hayallere
Sinbad misali ipek bir halının üzerinde göklere uçmak
Ve sarılmak isterdim boynuna anne hasretinde bir bebek gibi
Dokunmak isterdim dokunulası tenine
İçime çekmek isterdim kokulası tenini
Saatlere inat kopmadan ve bıkmadan
Seninle bir ömür paylaşmak isterdim
Savaşların gölgesinde solup giden dünyada yeni çıkmış iki anemon çiçeği gibi
Hasan Pamuk
